De Elisabethsvloed, misschien moet je een beetje een ingewijde zijn om zover terug te gaan in de tijd wanneer het gaat over watersnoden die onze regio mee hebben gevormd, maar vergeten mogen we het natuurlijk nooit. Toegegeven, de Elisabethsvloeden (de vloed die vandaag herdacht wordt is eigenlijk de tweede van drie) hadden voor de regio die nu Grenspark Groot Saeftinghe vormt geen directe gevolgen. Kijken we hoeveel schade en langdurige gevolgen het opkomende water heeft gehad voor de omliggende regio's, dan mogen we denkelijk wel stellen dat de primitieve dijken van onze prille polders door de grote schade extra onder druk kwamen te staan.

Die ene nacht 600 jaar geleden kwamen we hier in het grenspark goed weg, de meeste schade werd berokkend in het westen van Zeeuws-Vlaanderen en verder noordelijk. De stormvloed, geen springvloed deze keer, hield vooral huis daar waar de extreem hoge waterstand in de rivieren botste met de storm op zee. Dijken braken, dorpen werden verzwolgen en het landschap veranderde voorgoed. De kracht van het water blijft een factor om rekening mee te houden. Een krappe 150 jaar later waren dorpen als Casuwele, Namen en natuurlijk Saeftinghe eenzelfde lot beschoren toen de Allerheiligenvloed de polder binnenstroomde.

Laten we daarom niet vergeten hoe belangrijk het is om de balans te blijven zoeken tussen land en water. Te blijven beseffen hoe kwetsbaar we zijn en vooral niet te vergeten welke bedreigingen er nog op ons af komen. Op een vrolijker noot heeft NLDelta vandaag ter ere van de herdenking van de Elisabethsvloed het initiatief voor een Internationale Laarzendag gelanceerd. Op zaterdag 12 maart 2022 wordt deze voor de allereerste keer georganiseerd. Hoe dat er allemaal precies uit gaat zien blijft nog even een verrassing. Zet je laarzen maar vast klaar, want waar kun je er nu beter op uit trekken om te testen of ze nog waterdicht zijn dan hier in ons eigen Grenspark Groot Saeftinghe.

MgfZ