Elkaar in de weg lopen in de weidsheid van Grenspark Groot Saeftinghe, het klinkt eerder overdreven. Toch kun je soms dat gevoel krijgen. Het is vast niet in droge cijfers vast te leggen, maar op sommige momenten ervaar je ook hier soms drukte. Vaak, eigenlijk altijd, door de grote verschillen tussen de gebruikers. Waar wandelaars en fietsers elkaar soms al eens scheef aan durven kijken, wanneer het snelheidsverschil of de groepsgrootte daar aanleiding toe geeft, hebben ook andere gebruikers van de openbare ruimte al eens moeite om die ruimte te delen.
Een potige landbouwmachine kan al eens angst inboezemen bij de zachte weggebruiker. De werkdruk van de loonwerker laat niet altijd ruimte om met het tempo van de wandelaar door de polders te laveren. Grote groepen wielertoeristen, maar ook individuele fietsers vechten soms om een plaatsje op de vaak smalle rijweg hier in het grenspark. Fietstochten, toertochten, woon- werkverkeer, wandelmarsen, landbouwverkeer, je komt het hier allemaal tegen. En zij elkaar.
Laatst nam de schrijver dezes zelf deel aan de Dijken- en Krekenrally, een regelmatigheidsrit voor oldtimers die tijdens de ochtend ook de schoonheid van Grenspark Groot Saeftinghe opzocht. Ondanks het wedstrijdelement is snelheid geen onderdeel van zo'n rally, maar net als bijvoorbeeld wielertoeristen of gehaaste loonwerkers zit er wel eens iemand tussen die in al zijn of haar, laten we het enthousiasme noemen, even vergeet dat er nog andere gebruikers zijn. Als gevolg daarvan krijg je uiteindelijk zelfs met 30 km/h in je 2CV al eens een vuile blik van een getergde fietser. Het zij zo.
Zoals niet iedere wielertoerist een asociale om zich heen spugende maniak is, niet iedere drukke landbouwer een snelheidsduivel en niet elke marsloper een eigengereide dwars-over-de-weg-lopende keikop, zo zijn al die andere al dan niet gelegenheidsgebruikers van onze smalle wegen hier niet om elkaar het leven zuur te maken. Integendeel, ze komen, we komen allemaal naar hier voor de schoonheid van het grenspark. Om te wonen, te leven, te boeren of gewoon te genieten. Zolang we dat samen en met respect voor elkaar blijven doen, ben ik er rotsvast van overtuigd dat er ruimte genoeg is voor ons allemaal.
MgfZ